Verslag Uitvoering deel 2
Later dan gepland (leuke dingen computers), maar dan nu toch deel twee van de uitvoering…
Na de pauze werd het programma vervolgd door de malletband en de oudste majorettes met It’s Raining Man.
Daarna nam de fanfare ons mee naar verre oorden met de filmmuziek van Ennio Morricone in Moment for Morricone.
Na de filmmuziek van Morricone was het tijd voor het hoorspel: The Eve of the War uitgevoerd door de malletband. Dit nummer was een paar weken voor de uitvoering nog toegevoegd aan de lijst van te spelen nummers.
Hierna was het tijd voor het tweede deel samen met Ernst Daniël Smid. Als eerste nummer werd If I were a Rich Man gespeeld door zowel de fanfare als de malletband. Ja, als ik eens rijk was…..
Tijdens de generale ’s middags was het nog wat passen en meten om alles onder elkaar te krijgen, maar ’s avonds was het geen probleem.
Het tweede nummer was Pie Jesu met een Euphoniumsolo van Marco en het dirigeerdebuut van Laurens Gelling.
Het laatste nummer van Ernst Daniel Smid was Unchain My Hearth met daarin een saxofoonsolo voor Geertje (van der Wal). Doordat er een microfoon voor het instrument werd gehouden klonk het heel erg mooi.
Mamma Mia was het nummer wat de malletband als volgende op het programma had staan. Een bekend nummer van Abba in een nieuwe uitvoering.
Daarna was de fanfare weer aan de beurt met Antonin’s New World van Dizzy Stratford.
Tijdens Antonin’s New World was het podium al voor een deel verbouwd en stonden er al een groot aantal olievaten op. Deze waren nodig voor het volgende nummer van Gert Norder en een aantal leden van de malletband: Gestomperij!! Hierbij werd er door 4 slagwerkers op de verschillende olievaten gespeeld. Gestomperij eindigde met het geluid van We Will Rock You van Queen.
Dit vormde de opmaat voor het slotstuk van de avond. The Quality of Queen gezamelijk door fanfare, malletband en de majorettes. Het begon met We Wil lRock You wat overging in Thje Show must go on. En dat gebeurde ook met The Bohemian Rhapsody waarop Nathalie Rispens (instructrice majorettes) een solo uitvoerde.
Met Bohemian Rhapsody was er een einde gekomen aan het officiele programma. Na de staande ovatie werd er opnieuw ingezet en deze keer met You’ll never walk Alone (of op zijn Gronings: Jou loop’n nait allennig)
Hiermee kwam er echt een einde aan het jubileumconcert van Volharding waar we met goede gevoelens op terug kijken.